Gonca Roman Şiiri - Alaattin Kürşat Derebaş

Aşk bahçeme ne ekmişim ben ?
Sarmaşık dallar sarmış,
Gonca gönlümün üstüne.
Neresinden tutsam
Neresinden kessem bilemedim.
Kaldı, sardı etrafımı öylece.
Şimdi çeksem satırımı,
Büyük bir hınçla,
Yaşanılan her şeyin üstüne
Acımadan kessem her bir dalı
Her sarmaşığı...
Gonca gönlüm kan olmuş olsa dahi
Boşver.
Yalnızca kötülük olsaydı bu dünyada,
Neden gonca gönüle,
Merhem vuran olurdu ki
Yeniden ?
İnsan doğası işte,
Olmaz dediğin vakit
Oluverir her şey.
En baştan, yeni bir hikaye gibi
Ya gerçekten olur,
Ya da aldanırsın masumca...
Eğer ki aldanırsan gerçekten,
Sana şiir gibi olur anca.
Yahut
Eğer ki olursa gerçekten,
O zaman ne bir şiir
Ne de bir hikaye,
Önünde koca bir kitap varmış gibi
Üstünde ‘sen ve ben’ yazar.
Ve bakarsın ki,
Yazar adında ismim yazar...
İşte o vakit gelince anlarsın ki
Kocaman bir romana sahip olduğunu...

04.40
21.03.2020