Gonca Gülümsün Şiiri - Turgay Kurtuluş

Bir çiçeksin sen,kalbimde açan,
Her günü yaşamaktır güzel olan
Ben ki; sevdalın onu koklayan,
-Gonca gülümsün sen,hiç solmayan,
-Yalnız ben olayım,aşkınla tutuşan.

Taze bir çiçek dalısın,bahardan,
Ben sevdalın,dokunmaya kıyamayan,
Mis kokan tenini öpmeye,doyamayan,
-Gonca gülümsün sen,hiç solmayan,
-Yalnız ben olayım,aşkınla tutuşan.

Mazide ne kaldı,aşkı çözdüm ben,
Ne dalgalarda boğuştum,yüzdüm ben,
En güzel aşkı,sende buldum ben,
-Gonca gülümsün sen,hiç solmayan,
-Yalnız ben olayım,aşkınla tutuşan.

Deli ırmak gibi,her çağlayışımda,
Neşemi buldum,her bir bakışında,
Kayboldum,gözlerinin ışıltısında,
-Gonca gülümsün sen,hiç solmayan,
-Yalnız ben olayım,aşkınla tutuşan.