Gonca Gülümsün Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Aldığım nefesi sana borçluyum
İçim de açmamış gonca gülümsün
Aşk badesin içtim senle doluyum
İçim de yeşeren gonca gülümsün
***
Yaksan bedenimi ateşle közle
Çıkamam karşına inan bir sözle
Bakarım yüzüne aşk dolu gözle
İçim de büyüyen gonca gülümsün
***
Son ki sevdiğimsin ilki de sendin
Güzel bir bakışla kalbimi yendin
Doğal ve yalındın yoktu hiç fendin
İçim de tutuşan gonca gülümsün
***
Uzandı ellerim senin eline
Dolandı kollarım ince beline
Bir yaprak misali düştüm yeline
İçim de yer tutan gonca gülümsün
***
Nasibim diyerek kapına geldim
Temmuz sıcağında esen bir yeldim
Sevda ırmağında uslu bir seldim
İçim de doğacak gonca gülümsün
***
Ruhinin yıldızı oldun bağrında
Umudu olmuşsun güzel çağrında
Hep seni anacak o dimağında
İçimde dolaşan gonca gülümsün
13.04.2016/OLTU