Gurbet elde bir başkadır sensiz akşamlar
Üzerime yürür sanki dört duvar
Sessiz karanlığına bürünürken gece
Ürkütür insanı yanlızlıklar
Vakit kovalarken günün son demini
Ömürden bir gün daha çalar
Yokluğuna alışamadım goncam
Şu divane gönlüm hep seni arar
Su içerken bile aklımdasın
Sabahleyin ekmeğime sürerken yağı
Boğazıma düğümlenir lokmam
Düşünceye dalar giderim bir an
Gezerim köyümü bahçeyi bağı
Görmüş gibi olurum yoğrulduğum toprağı
Dışarıda esen meltemin
Hafif hafif salladığı yaprağı
İzleyen gözlerimde sen varsın goncam
Sen olmazsan huzur bulmaz yüreğim
Her zaman bir hüzün çöker üstüme
Şansmı kadermi ayrılıgımız
Feleğe sormak lazım bize kastı ne
Düşüncem böyle sorgularken kaderimi
Paylaşmaya kimsem yokken kederimi
Özlemimde tek sen varsın goncam
21.07.1999
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta