Gonca Gülüm Şiiri - Mahmut Düzenli

Gurbet elde bir başkadır sensiz akşamlar Üzerime yürür sanki dört duvar Sessiz karanlığına bürünürken gece Ürkütür insanı yanlızlıklar Vakit kovalarken günün son demini Ömürden bir gün daha çalar Yokluğuna alışamadım goncam Şu divane gönlüm hep seni arar Su içerken bile aklımdasın Sabahleyin ekmeğime sürerken yağı Boğazıma düğümlenir lokmam Düşünceye dalar giderim bir an Gezerim köyümü bahçeyi bağı Görmüş gibi olurum yoğrulduğum toprağı Dışarıda esen meltemin Hafif hafif salladığı yaprağı İzleyen gözlerimde sen varsın goncam Sen olmazsan huzur bulmaz yüreğim Her zaman bir hüzün çöker üstüme Şansmı kadermi ayrılıgımız Feleğe sormak lazım bize kastı ne Düşüncem böyle sorgularken kaderimi Paylaşmaya kimsem yokken kederimi Özlemimde tek sen varsın goncam 21.07.1999