Gonca Gülüm Şiiri - Sakaoğlu Hasan Küçük

Açıldı serpildi gülşen bağların,
Bedenin ne zarif dal gonca gülüm,
Erişti bahara toyluk çağların,
Kirazların meze, bal gonca gülüm.

Karanlık geceme mehtabın vurur,
Hayalin karşımda ay gibi durur,
Seviyorum diye eyleme gurur,
Gel gir şu gönlüme kal gonca gülüm.

Sabahlara kadar hayaller kurdum,
Duramadım geldim, aradım sordum,
Bindiğin durakta bekledim durdum,
Göremedim döndüm lâl gonca gülüm.

Kaç kere hüzünle dönüp de baktım,
Issız yollarına ateşler yaktım,
İçimden kopardım parça bıraktım,
Kurtar bu yangından, al gonca gülüm.

Düşmüşüm narına hasretle yandım,
Her gün hayalinle yattım uyandım,
Takatim kalmadı zorla dayandım,
Öyle perişandır hal gonca gülüm.

Aşkın ile sarhoş belâlı başım,
Yüreğime iner gözümden yaşım,
Sevdanın elinde bir kara taşım,
Savur yerden yere çal gonca gülüm.