Gonca Güller Şiiri - Recep Marangoz

Şöyle bir uzandım kimler var idi?
Öyle biri var ki Hak’ka yürüdü.
Basireti açık nazlı pîr idi
Evliyadan Mıstık Dedem var idi.

Caminin içinde yeri sabitti
Ordan dosta gider kime talipti
Bazen mırıldanır belki katipti
Zülfü Nine, Bekir Emmi var idi.

Durur dinler idi candan ezanı
Onun üzerinde hakkın nazarı
Bilinmiyor garibimin mezarı
Genişlerin Emmolu’su var idi.

Şükretti haline isyan etmedi
Haram ekmek yiyip lokma yutmadı
Onun dünyasında güneş batmadı
Gutüplerden Abdi Emmi var idi.

Meydanlara pehlivanlar dolardı
Davul zurna Köroğlu’nu çalardı
Rakibine şahin gibi dalardı
Sütlük Dayı, Rıdvan Emmi var idi.

Seher vakti kalkar aşkı koklardı
Garip hallerinde bir şey saklardı
Toplar sürüsüne sayar yoklardı
Deli Çoban, Bektaş Emmi var idi.

Bazen haykırır taşa saldırır
Bazen çok gülerdi başın kaldırır
Kendi hallerinden mesaj bildirir
Köyümüzde Deli İsmet var idi.

Eskilerden çokça oda yanardı
Seyir okunurdu devir dönerdi
Misafir toplar Lokma sunardı
Yiğen Ahmet,Bekir Kiya var idi.

Sebilî’yem böyle gördüm bunları
Hak’kın nazarında büyük şanları
Kara toprak aldı nice canları
Bizden önce geçmişimiz var idi.