Sevda bahçesinde gonca gül iken,
Koklayıp, kırıp da atmışlar yere.
Feryadını zaten kimse duymamış;
Düşürmüşler işte nihayet dile.
Daha düne kadar pervane olan,
Senden ayrı kaldı mı bazen ağlayan,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta