Kendimi ararken tanıdım seni,
Gönül sarayıma gonca gül verdin.
Kadife ruhunda bulunca beni,
Siyah saçlarında beyaz tül verdin.
Vefa dünyasında vardın farkıma,
Sessizce yerleştin kader çarkıma,
Seninle mutluluk geldi aklıma,
Ömür ırmağını geçen sal verdin.
Coşku neşe ile uçtu hislerim,
Bahar sezonunu açtı düşlerim,
Artık düzgün yola girdi işlerim,
Tadı damağımda çiçek bal verdin.
Keder yaşantıma saldın neşeyi,
Hayat kulvarımdan aldın köşeyi,
Umut rüzgarında gördüm her şeyi,
Sıkı tutunduğum sağlam dal verdin.
Gürsel, hasretinle ufkum bulanır,
Bazen düşündükçe, gözüm sulanır,
Sevda alemini senle dolanır,
Şükür tiryakinim, miskin hal verdin.
2 Kasım 2007
Gürsel GüveloğluKayıt Tarihi : 3.12.2007 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
-Mutluluk budur işte değilmi dostlar....Evlilik yıldönümümüze.. **ANKARA RÜZGARI grubu Hece dalında Kasım ayı ikinci şiiri.
Sevdiğimizin yanında olduğumuz anlarda nasıl da her şey gözümüze güzel gözükür, nasıl da mutluluk enerjisiyle dolup hayata ayrı bir güçle tutunuruz... Biz hayata güzel baktıkça hayat da güzellikleri sunmaya başlar. İşte bu hali öylesi direkt bir ifade ile vermiş ki dizeniz, nice dehlizli betimlemeden çok daha gerçek, çok daha bizlere aşina bir durumu oluşturmuş.
Beğeniyle okuduğum günün şiirini ve şairini tebrik ederim.
Saygılarımla efendim.
TÜM YORUMLAR (31)