Gonca gül'ün Halleri Şiiri - Adnan Deniz

Bir kırlangıç kuşu gibi büyüttü yavrusunu ıraz bibi.Hem yuvadan uçacağını bile bile,hem geleceğine el sallayarak büyüttü Gonca gülünü.
Evden çıkarmadı mesela.Ona bütün örfünü
Adetini öğretti.En küçük yaşından başlayarak
Ona ceyizler yapmaya başladı.Bir yandanda Gonca Gül yapıyordu oyalısını,tülbetini.
Hepsi bir güzel bir yuva kurmak içindi.Ama lakin zaman hızla akıyor,ne gelen ne giden ıraz bibinin kapısını çalmıyordu.Gonca Gül ancak sokak aralarına evin bahçesine bakarken görüyordu erkekleri.
Geçmiş zaman kapısı çalındı Iraz bibinin.iki kadınla kel,göbekli bir adam girdi içeriye.
Hoş beşten sonra kadın demez mi!
-Allahın emriyle Gonca gülü,oğlumuz samet'e istiyoruz diye.
Bütün hayalleri yıkıldı ıraz bibinin.Bir kıza baktı
Bir adama baktı.
-Güle güle..hadi güle güle diyerek yol verdi,görücülere.
Oğlan ve ailesi bin şaşkın baka kaldılar arkası sıra.
Bir ayağı çukurdaydı,Iraz bibinin.Tek isteği vardı Allah'tan ıraz bibinin.Kızının Mürüvetini görmeden ölmek istemiyordu.isteği buydu.
Lakin vakit, saat dolarsa ecel beklemezmiş derler.Iraz bibi bir gece rahatsızlandı ve ahiret hayatına intikal etti.
Gonga gül,sarardı soldu.Koskoca evin içerisinde yapayalnız bir hayat yaşamaya başladı.Artık,evin ihtiyaçları için çarşıya gidiyor,mecburen herkesle iletişim kurmak zorunda kalıyordu.Bu sirada Gonca gül'ün yaşı kırklara dayanmıştı.
Bir gün evlerinin önünde yol tamiratı yapan işçilerden birisinin sürekli kendi penceresine baktığını gördü.Bir hafta sonrada evlerinin kapısı çalındı.Fakir ama temiz giyimli bir aile olduğu hallerinden belli olan kadınlı,erkekli bir grup insan Gonca gülü istemeye geldiler.Hiç düşünmeden evet dedi ve evlendiler sarı hüseyinle.Bütün çeyizlerini çıkartıp,serdi.Sarı hüseyin çok iyi bir insan çıktı.Birde kızları oldu.Adını ıraz koydular.Çok mutluydular.Bir gün Gonca,Hüseyin,kocam dedi.Meğerse mutluluk Hadi olsun denilen bir şey değilmiş.Meğerse mutluluk beklenmedik bir anda davetsiz gelenmiş.Karı-koca bir yandan küçük Irazı seviyorlar,bir yandanda birbirlerine
Bitimsiz bir aşkla bakıyorlardı.Gonca gül,Keşke dedi,Annem bu mutluluğunuzu görseydi.
Sarı Hüseyin bu sırada küçük kızı Iraz'ın ellerini
Koklamakla meşguldü.
Gonca,Saadet dolu yuvası için Allah'a şükrederken,bir taraftan gözlerinden mutluluk göz yaşları boncuk gibi dökülüyordu.