Karanlığın sessiz çığlığı ruhumu tutsak etmiş,
Çıkmaz dehlizlerin gizeminde kaybolmaya başlıyorum.
Belirsizlik girdabı büyülü gücüyle beni kendine çekiyor.
Bütün organlarım bana her cepheden savaş açmış,
Düşünceler arayışlar beynimi kemiriyor,
Çaresizlik çölünün ortasında bir başına benliğim.
Ufuktan doğan güneşte,
Islanan toprağın kokusunda,
Baharla birlikte yeşeren tohumda,
Bir umut, bir beklenti var.
Yeni doğan bebeğin çığlığında,
YARE SİTEM
Beni benden eden yarim;
Sana verdiğim değeri bilemedin,
Sevgimi hiçe saydın.
Gayri başka gözlere bakan gözlerin kör olsun,
Benden başkası sana bu dünyada yar olmasın.
Her yeni güne uyandığımda,
Yeni başlangıçlar yaptım,
Kendime ikinci şanşlar verdim.
İnanmak istedim verilen sözlere,
Güven duymak istedim çevreme,
Anlamak anlaşılmak istedim.
Yüzüme yerleşen derin çizgiler,
Saçlarımda çoğalan aklar,
Hızla akan zamanda ,
Avuçlarımın arasından kaydı gençliğim.
Vay benim boşa geçen senelerim.
Daha yapacak çok şeyler vardı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!