şeyini aldım
sözümü ortalıkta
boşu doluda
karanlığı gecede
şeyi topladım
böldüm yalnızlık vardı
acısın duydum
gizemin dehlizinde
şeyle büyüdü
suçtu günah bunalım
sezgin ve bilgin
tutsağı kuşatmışta
şeye üzüldü
bir başa yaşıyorken
özlemindeydi
içimdeki adada
şeyden sayılan
hiçbir değildi yaşam
zorunluluktu
gömülüydü kendinde
2503104denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 27.3.2010 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!