Dünya döner kendi yörüngesinde,
Kah güneş açar kah bulut gömülür.
Vadesi saklıdır sur nefesinde,
Gaip seslerine sükut gömülür...
Sadakat yürekte sönmeyen kandil,
Dua gözyaşını silen bir mendil,
Göze görününce yazılan menzil,
Hedefe varılır hudut gömülür...
Ecel uykusundan uyandığında,
Azrail kapıya dayandığında,
Beden toprak ile boyandığında,
Hayal suya düşer umut gömülür...
Ibadet cennetin tek tarifesi,
Iman son nefesin son vazifesi,
Açılınca canla ruh mesafesi,
Amel göğe çıkar vücut gömülür...
Hak gelir batıl ve kehanet gider,
Sadakat olunca ihanet gider,
Birgün gelir bizden emanet gider,
Öze döner tabut tabut gömülür...
Kayıt Tarihi : 4.9.2008 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selçuk Yıldırım 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/04/gomulur-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!