Cömert olan bu gönlümü,sofra ettim serdim önüne.
Davet etmedin beni.Ne nişanına geldim ne de düğününe.
Oysa gözlerim daim yolunda,kulaklarım ise sesindeydi,
Ettiğin vefasızlıkları, yaz yazabildiğin kadar, günlüğüne!
Kimseden korkmayan, yüreğimin sarayında,ettim seni konuk,
Yiğit ol yeme hakkımı! Seni görmediğimde,olurdu bedenim donuk.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
