sahte dünya kurtarıcılarını selamlar iken
kavgasız yüreklerimiz yitirilirken
gölgesinde savaş efsununun
gömülmüş susmalar mezarlığında
ne kadar çok sustuk
ölüm metal yorgunuydu
metal utanıyordu silah olmaktan
ölüm çocukları vardı gölgesinden ürken
ağlamaktan, gülmeye yabancı
kara gözler mavi göze düşman
mavi yeşile, yeşil karaya
kızıl cehennem
cennet yolunda
ölüm metal yorgunuydu
metal utanıyordu silah olmaktan
Ölümden besleniyorsun
EY! İnsan
Savaş çığlıkları yok ediyor
tanrının sevgi notalarını
Azrail utanıyor melek olmaktan..!
Kayıt Tarihi : 4.2.2019 15:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Bülent Uzüğüten](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/04/gomulmus-susmalar-mezarligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!