insan,
günün en koyu ışığında bile
yüreğinin en derin karanlığa gömülebilirdi...
insan,
dünyasının en kuru halinde bile
yüreğinin en koyu bataklığına gömülebilirdi...
insan,
özleminin en korlu ateşinde bile
yüreğinin en serin sularına gömülebilirdi...
insan,
bazen istemese bile
gömülmek onun kaderiydi...
Fikret Turhan-Yalova
15 şubat 2017
Kayıt Tarihi : 15.2.2017 19:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!