şımarık hallerinle merdivenlerden inip koşardın bahçeye doğru..
belli ki yine Baban gelmiş çok uzaklardan..
ve de okşamış saçlarını..
dünya o kadar büyürdü ki gözünde..
beni bir yerlerde görürdün muhakkak,
çünkü gülerdim bende..
plastik topumu dikenli teller patlatmış olsa da..
Kayıt Tarihi : 26.12.2011 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!