Ben seni yüreğimin en karanlık yerine hapsettim.
Belki bir gün unuturum diye anmıyorum artık adını.
Sevmiyorum seni.
Sensiz gecelerde tükettin bendeki seni,
Artık acımıyor canım, bak… ağlamayı da bıraktım.
Sen diye içmiyorum rakıyı,
Hayalini çizmiyorum yıldızlara.
Sen seviyorsun diye sevmiyorum artik papatya yi falımda da hep “sevmiyor” çıkıyor zaten
Madem gerçekten seviyorsun beni,
Ben niye seveyim ki seni?
Neden gözlerine bakıp hayallere dalayım,
O kızıl saçlarını neden okşayayım? Neden her kadehte sen diye iciyim
Bende de sevmiyorum artık seni
bir mezar taşı yaptirdim gömdüm seni ve kahrolası hayellerimi gömdüm seni gönlümün en karanlık yerine
Anmıyorum adını.
Mehmet Safkan
Kayıt Tarihi : 10.8.2025 10:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!