Zoruma giden ne bilir misiniz?
Onca zaman bir hiç uğuruna değer vermem...
Ben gömdüm değer bilmeyenleri;
Gömdüm fakat, yüreğime değil;
Gömdüm uzak şehire, çöplüğe...
Bir hiç uğuruna can feda etmişim;
Bir hiç uğuruna gözyaşlarımı sel etmişim...
Ben gömdüm değer bilmeyenleri;
Gömdüm fakat, yüreğime değil;
Gömdüm uzak şehire, çöplüğe...
Nedir be? Nedir miras nedir?
Dostun muhabbetinden daha mı tatlı gelir?
Ben gömdüm değer bilmeyenleri;
Gömdüm fakat, yüreğime değil;
Gömdüm uzak şehire, çöplüğe...
Hatır, naz bilirler sandım;
Yalan değil uzun zamanlardır;
Onlar benden kaçarken ben ısrarla kovaladım...
Çok geç ama artık bende uyandım,
Ben gömdüm değer bilmeyenleri;
Gömdüm fakat, yüreğime değil;
Gömdüm uzak şehire, çöplüğe...
Çöplüğe gömdüm ki geri gelmesinleri;
Bir-iki hatır söz kullanıp;
Beni bir kez daha kör etmesinler...
Ben gömdüm değer bilmeyenleri;
Gömdüm fakat, yüreğime değil;
Gömdüm uzak şehire, çöplüğe...
Kayıt Tarihi : 27.6.2024 15:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!