Gömdüm Cümle Cesetleri

Gömdüm cümle cesetleri, kabristanda tek “hay” benim.
Yırttım bezden kefenleri! Çırılçıplak, üryan benim.
Sen de kapat kulağını… Değmesin, yakar sitemler.
Bugün aşktan çığlıklarla kalpleri inleten benim.
Gömdüm cümle cesetleri, kabristanda tek “hay” benim.

Duyacaklar duysun artık, saklayacak sır kalmadı!
Düşecekler düşsün bir bir… Tutacak takat kalmadı.
Mecnun, Leyla arkasından; aptalca ağlasın dursun.
Bende kullara verecek, “ab-ı çeşm” bile kalmadı.
Duyacaklar duysun artık, saklayacak sır kalmadı!

Salarsın kendini sen de, “başka”sının kollarına.
Kurban olursun belki de, “başka”sının yollarına.
Ölmezleri, ben öldürdüm! Meçhuller faili benim.
Beş şarjör birden boşalttım, yalan dünya aşklarına.
Salarsın kendini sen de, “başka”sının kollarına.

Al aşkını… Koy cebine… Başkasına sakla onu.
Yüz bin kez geldim ve gittim, dönülmez sandığın yolu.
Kalmamış bir tane kirsiz, yıpranmamış izsiz bir ten.
Aşkların da sonu olur, masum yüzlerin de sonu…
Al aşkını… Koy cebine… Başkasına sakla onu.