Sana sesleniyorum yoldaş
Son bir nefes kadar sana,
Her şeyden arda kalan sükunetine
itinayı eksik kılmayan gayretine
hezimete uğramayan o benliğine
sana sesleniyorum, benim
eksik özensiz
kimi yerleri yanmış
kimi cümleleri kopartılmış
ama yine de o tanrıya inanmış
özendiğim silüetime
ayaklarının izi var heryerde yoldaş
gülümseyişimde dahi iz bırakmış
nedendir ki artık yollarımız ayrılmış
seni özlüyorum yaşatamadığım seni yoldaş
şuan her bir anının şahidi çevremde duruyor
sevenim sevmeyenim içinde ne varsa sunuyor
lakin bedenim bu taşta öylesine yorgun yatıyor
sen devam et benden sonra hatırlat ki aciz adımı diğerlerine
öyle bir yürü ki o geçtiğimiz yerlerde
affedilmesem bile o kırılgan yüreklerde
hatırlat beni gölgem bu mermer mühürlemesin beni ebediyette
benim o değerini bilemediğim yolculuğum burada son buluyor…
bir gölge kadar cesur
bir gölge kadar sadık olamadım ben ey alem
ne hayata vardı o ben
ne sizlere dile geldim ben
E.YEŞİM AYDIN
16.02.2008
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 23:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Yesim Aydin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/09/golgeye-veda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!