Gölgesiz Sabahlar

Uzaklarda aradım dün yine seni,
sonsuzluğun renkli ufkunda,
görmek istedim kendimi,
mutluluğun koynunda.
Ama...
Düşüncelerimin girdabında,
çırpınırken zavallı beynim.
Yıkıldı gerçeklerin
karanlık kucağına.
bitap düşünce bedenim.
Tutma...
Tutma elimden sakın.
Ey benim sahte gölgem.
Güneş olunca benimlesin.
Ahh...
Ne olurdu.
Bir görebilsem.
Gecelerimin karanlık koyunda,
Mutlulukla yanan fenerleri.
Görürdüm belki,
yosunlar arasında esen rüzgarı.
yakmazdım o zaman,
benimle gezen,
vefalı gölgeleri...
Duyardım belki.
Ağlayan kayaların,
canhıraş feryadını.
Dertleşirdim kim bilir.
Karanrlıkta pervasızca uçan,
uçarken ağlayan,
çilekeş düşüncelerimle.
Fırtınalar vadisinde dinlenirdim
belki de,
Gündüzlerin koyunda.
Bulutlarıın yelkeni altında,
Süzülerek akan her zamanda,
sevinçle
Uyanırdım belki,
Gölgesiz sabahlara.