Şimdi sana yarın gölgesiz ağaçta şu saatte buluşalım desem yine kesin geç kalırsın,
Tutup yüreğimden vereyim desem taşıyamam dersin, düşersin!
Yanımda, hep yanımda ol desem, olsan sıkılırsın eminim.
Bak yağmur başladı, şu gök gürlesin diye dua edesim var.
Sırf belki bir anlık kollarımda bulurum seni,
Bulamam biliyorum.
Hiç oturmadığımız balkonun eski kapısından kollarımı çürüten şubat ayazı oluyor tenin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta