GÖLGESİZ ADAMLAR
Gölgesiz adamlardan korkarım.
Çünkü bunlar dünyanın kendi eksenleri etrafında döndüğünü sanırlar.Çok bencildirler,öteki yoktur hayatlarında.Rüzgar nerden esse o tarafadır yönleri.Dün savundukları bu gün yoktur onlar için.
Dişisi erkeğide farketmez. Ben bu tip insanlara gölgesi olmayan adamlar diyorum.Durum böyle olunca;
Yanlışa yanlış diyemez dilleri, Mazluma madura uzanamaz elleri. Kendi fikirleride olmaz zaten.
Sahipleri nereyi,neyi işaret etse üstlenir görev olarak.
Bu karekter yeni doğmadı.Her dönemde vardı.Toplumumuzun büyük hoş görüsü ile makbul sayıl
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta