Gölgesiz Şiiri - Sibel Kaya 2

Eksik nerde?
Şu adamın yüzündeki tatsız şeyde belki.
Çayımdaki eksik şeker gibi…
Ne zaman tamama erecek her şey,
Yüzüm bekleyebilecek mi yaşlanmadan
O gölgesiz gülümsemeyi?

Gölgeler hep eksik bırakıyor her şeyi…
Gün ışığı doldurmalı bu bahçeyi,
İçimdeki fidanlara da yetecek kadar
Aydınlığı bol olmalı güneşin.
Bulutsuz olmalı, gölgesiz...

Başkaları da girince oyuna
Kararlar bozguna uğruyor hemen.
Tek başıma düzenleyeceğim bahçemi.
Çiçekleri ben seçeceğim,
Kimse karışamayacak renklerime.

Tamamen bana ait bir yer yapacağım burayı.
Yüzler eksiltmeyecek çayımdan şekerleri.
Belki birkaç kişiye geçit verebilir
Ağaçlarımın dalları…
Gölgeleri kovan yüzlere aralanır,
Buyur eder onları bahçemden içeri.