Gölgesiz Şiiri - Hasret Sayınta

Gölgesiz sokaklardan geçiyorum.
Göz kırpımı hızında ilerliyor yaşam.
Düşsüz caddelere uzanan daracık yolları;
Gri, siyah evlerle yürüyorum.

Kapılar, pencereler, çoluk çocuk solgun yüzler.
Belli belirsiz cılız ışıklar yanıyor.
Gölgesiz sokaklardan geçiyorum.
Bir sabah ezanıyla, sırılsıklam;

Şafağın ağarışıyla tanık olmak,
Bir şehrin fakir hüznüne;
Umutlar kırılıyor kaldırımlarda.
Heyhat! Yaşayan kalmamış bu diyarda!