kendi gölgesini dansa kaldıran,ve bir kentin recm meydanına elindeki paslı hançerle,dörtnala giren kadının Shakespeare in sone sine atıfta bulunan
saçları çığlıklar atıyordu,vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni
yorgundu,tersine akan ırmakta,dünyanın tersine yüzen bir balık tı bakarsan
gökyüzünü yeniden tasarlayan tanrının yeryüzündeki dişi peygamberi
isyankar gladyatörlerin secde ettiği doğurgan ve soğuk metal paslı çivi
gecemin kasıklarına girip,gecemi geçmişimi ve geleceğimi ..iken tanrıçam
sabaha karşı ülkemi esir alan halkın ihtilali,devrim hasretimsin
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta