çokluğun değil ki istediğim
bir boşluk vardı nedenini bilmediğim.
bir ışık dokundu, hissettim seni,
belki de tanımak için kaybettiğim beni
araladım perdemi,anladım nihayetinde
birazcık lazımsın bana.
kuş kadar ürkek yüreğimin
kanatlarında gizlenmeyi,
özgürce düşlemeyi öğrettin bana.
olmazsa olmazıymışsın anladım
eksik kalmış bir şeylerimin.
birazcık lazımsın bana.
çokluğunu düşlerimde
azlığını hep yanımda istedim.
hiç gitmesin dedim günlerimden
vurgun olurdu çokluğun
vurgun olurdu günlerime.
birazcık lazımsın bana.
her zaman giyinmek kendime
her rengi görmek benliğimde
ve inatla tutunabilmek için yaşama,
nefes almak gibi değil de
soluklanmak gibi sanki,
bilmem anlatabildim mi
birazcık lazımsın bana.
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 19:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!