yolcusuz hanlara dönünce yüreğin
kör kuyulara düşer aydınlık
bir ışık yansa,
uzak dağ başlarında
tuzaklara aldırmadan,
yollara düşersin.
ardında bırakmazsın yarınları,
katık yaparsın,
kırk yamalı bohçana…
uzadıkça uzar,
sürgündeki akşamlar
kelepçesiz umutlar biriktirirsin zulanda
karanlığına kandil yapıp,
uzak ışıkları
gölgene,
kandil ışığında her gece
yazılmamış mektuplar okursun.
uzaklaştığını sanırsın aşkın kıyısından
adım başı serseri mayına rastlarsın
her parçan bir adaya savrulur
toplamak zordur parçaları
topladığında bir bütün olacağını sanıp,
aldanırsın…
hala kara sularındasın aşkın…
uzaktan bakarsın esrikleşen hayatına
yetmez içine girmeye gücün…
elma içindeki kurtmuş meğer aşk…
gün gelir elma gibi çürürsün…
ve uzak dağ başındaki ışık,
ulaştığında aydınlık değildir artık…
yazılmamış mektuplarını şimdi kime okuyacak?
kendi karanlığında,
gölgesizdir yalnızlık…
(Adana,20 Şubat)
Yunus GüzelKayıt Tarihi : 21.2.2005 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
yazılmamış mektuplarını,
........................................ şimdi kime okuyacak?
kendi karanlığında,
................................ gölgesizdir yalnızlık…
insan sessizlik içinde herşeyi kazanabilir , karakterden başka ...diye bir söz okumuştum
ve hiç katılmadım bu söze
yalnız kaldığında farkedersin gölgenin yanında yürüyüşünü , ve o zaman anlarsın dostların ne kadar çok yer kapladığını dünyada..
şiir oldukça yoğun beslenmiş , aşka bakış açısı ile aynı görüş alanındayım .....
yalnızken çıkmadı mı bu satırlar :) ?
tbr
yazılmamış mektuplarını,
........................................ şimdi kime okuyacak?
kendi karanlığında,
................................ gölgesizdir yalnızlık…
insan sessizlik içinde herşeyi kazanabilir , karakterden başka ...diye bir söz okumuştum
ve hiç katılmadım bu söze
yalnız kaldığında farkedersin gölgenin yanında yürüyüşünü , ve o zaman anlarsın dostların ne kadar çok yer kapladığını dünyada..
şiir oldukça yoğun beslenmiş , aşka bakış açısı ile aynı görüş alanındayım .....
yalnızken çıkmadı mı bu satırlar :) ?
tbr
O parçaların bütününden çıkar kalabalıkları da insanın. İnsan ancak kendini yalnız hissettiğinde hissedemiyor bütünü, yok diyor.
Sen mektuplarını yaz, iyisi mi... Uzaktaki ışık okumasa içindeki karanlık okur..O karanlıkta değil mi zaten ışıl ışıl, geçmiş gelecek tüm sevilenler:)
aynur özbek uluç
TÜM YORUMLAR (6)