Gölgesi sokaktaydı Şiiri - Navruz Kaplan

Sevgisini bedenim taşıyordu her yerde
Giderken kayıp oldu gelişinde yoldaydı
Gece karanlıktı göz gözü görmez oldu
Tanımak çok zor oldu gölgesi sokaktaydı

Nefes almadan bakıyordum dışarıya ben
Beni alıp götüren duygusal bir yanım var
Çok ucuza satıldım geriye almam gerek
Tanımakta zorlandım insanlık bu değil ki

Var olan sevgimi ben dağıtım herkese
Yakın uzak ayırmam arada sevgi varsa
Yaşanmışlık varsa da kapımı açarım ona
Tandımsa ben onu kapım açık her zaman

Bu insanlar yaranmış sevgi için dünüyaya
Aldı götürdü beni sevgim ayakta halen
Kırmadım ki kimseyi kırdılal beni herkes
Bana işik tutacak benim insanlığım var ya

Sevgi için yolara düştüm yorulmadım ben
Aklımdan çıkarmam sevdiklerime güvendim
Beni seven kimlerse araya menfat sokma
Bana el uzatmışsa bu yeterli çekme ki

Alacağım çok vardır borcumu ben öderim
Kalmasın ki al hemen kalırsa çok çoğalır
Ben de bırakmam kalsın ayırmışım köşede
Yalanla yaklaşma ki ağlatırsın her kesi

Navruz adını yazmış istersen hiç söyleme
Ben kimi ağlatmışım borcum varsa öderim
Tanırıyıla kuların arası çok yakındır
Sen havele et yeter senden önce alır o