Gölgeniz Oldum Serbest şiir

GÖLGENİZ OLDUM Serbest şiir

Canım sevgilim,
Ben hep sizin gölgeniz oldum.
Islandım yağmurlarla tepe, tırnak,
Üşüdüm titredim tipide, karda yalın ayak,
Aç, açık koşuşturdum peşinizden yıllarca,
Dönüp de bakmadınız, ardınıza bir kere,
Boynum bükük, umudum tükenik yorgun, dargın,
Ellerim böğrümde bakakaldım ıraklar dan,
Böyle kadere, böyle şansa,de gel de isyan etme,
Bir gün kavuşurum zannettim kara sevdama,
Ellerim açık, başım göklerde, kalbim duada.
Sabahlarım aysız, yıldızsız kör karanlık geceler de,
Bulutlar ağlar, rüzgarlar feryat, figan eserlerdi
delicesine,
Gök küre, yeryüzü kederde,gamda.
Kara bahtım, kem talihim her dem bin ah da. bin vahta!
Şahidimdir,
Yeryüzünde kurtlar, kuşlar, Bin boğalı çobanlar.
Şahidimdir,
Gökyüzünde ki tümden galaksiler...
Senin uğrunda ölümden korktuğumu sanma.
Can dedim, canan dedim yalvardım her şafak la,
Ellerim açık, başım göklerde, kalbim duada.
Sabahladım aysız, yıldızsız kör karanlık geceler de,
Bulutlar ağlar, rüzgarlar feryat, figan eserlerdi delicesine...
Can ne ki, ser ne ki,
Ben senin aşkın için seve seve ölürüm.
Sakın ölme deme,
Ahde vefa yokmuş anladım sende,
Tanrı’dan son dileğimdir,
Sen kıyamete kadar yılan gibi sürün de,
Kolay kolay aman ha ölme...
11. EKİM.2012.
FAHRİ BULUT RIZAZADE