Gölgenin Değdiği Yerdenim

Mahkûm olmuş gönlüme adın.
Bir şartla bırakırım seni;
Gülümse günüm olsun aydın!

Gökyüzünün tek muradıydın.
Semadan kıskanırım seni.

Yağmur değmiş köklerine,
Köklerinden topladım seni.
Son veda vakti geldi yine.

Yüzümdeki mahçupluk ile
Allaha ısmarladım seni.

Bahtıma gurbet çıktı benim,
Oysa öz vatan kıldım seni.
Gölgenin değdiği yerdenim.

Korkma! Sana tutsak bedenim,
Her zerremde sakladım seni.