Ve bu sabah!., ''suratını'' atım yere,
Cam gibi, param parça oldu,
Öyle kızgındım ki, yoktan yere,
Parçalarda, bir parçam kayboldu..!
Yalnızca, bir gölgeydin ardımda,
Işık vurunca, ansızın çıkıveren,
Uzaklaşan bir karartı, her adımda,
Karanlık çökünce, usulca gidiveren..!
Gölgenin ayak izleri, çiğnenirken,
Kalbim, suskunluğumda eziliverdi,
Bağrışmalarımı defalarca dinlerken,
Gözlerimden sensizlik, suzülüverdi..!
Ve bu gece, ömrümdeki tüm ışıkları,
Hiç açılmamak üzere, artık kapadım,
Hatta gecede ayı, gökteki tüm yıldızları,
Ben, o batan güneşle, bir ömür yaşadım..!
Kayıt Tarihi : 6.6.2022 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!