Gölgeni düşürmüştün ışığımda

Bu incelik çocuk kalbimin yufka yüreği
kırım kırım ufalanıyor dokundukça
kırılıyor ışık sensiz
bir yanım hep karanlık.

Vasiyetinden es geçtiklerini aktarmıştım sana
açmadın edat kipini.

hayat;
uyuşmadan
uyumadan önce her sabah yeniden doğuyor yepyeni
iyi geceler ve yeni güne yepyeni günaydınlar
kavramlar
kavgalar ve aşklar

Yokluğuna gölge düşürdün ışığına
İnsanları
kırmamak istemim üzerine kurulu
gözlerin gördüğü yakınlık
ve
uzaklıktaki ışığın dudağımdaki ki sebebi
bir damla su düştü karanlığa
kırıldı rengarenk gün aşığı

Gölgeni düşürmüştün ışığımda...

halil kıvrık