Gölgene Gözlerimi Bıraktım

ben halen bakışınla kilitlediğin yerdeyim
düş dökümü yalnızlığımla
rezil rüsva gecelerde
ensemden süzülür adın

yokluğunun ağırlığı
tüm ihtişamıyla gelgitler yapar
devasa! ...

her damla gözyaşım
bir önceki asıra adını veren
aşktan çalınır

hem zaten
hiç bir gece diğerine karanlık
hiç bir düş diğerine borçlu değildir artık

üşür dip karanlıklarda gülüşlerim
sencilliğim avuçlarıma büyür
vuslatın
ah vuslatın ki
ayaklarıma dolanır

-sen- elası büyülü sevgili
yokluğun iteledikçe gelir üzerime
yorar sessizliğin
bense
gölgene gözlerimi bıraktım bir kez
I s l a k S o l u k

ve
tüm renkleri döktüm ardından
A r t ı k B ü t ü n D e n i z l e r B u l a n ı k