Sevmiştim seni ben sen bilemedin
Ağladım yılarca özlüyordu gözlerim
Güneş vurduğunda gölgen düşerdi
Yılarca ben seninin yatım gölgende
Hayel kuruyorum her gece burda
Nasip değil sana gelmek zormuş
Tanırı yardım eder belki seneye
Bu yılı tüketim gölgen halen aklımda
Kuru dalın gölgesinde ben durmam
Yeşeren dal varsa gölgesi geniş
Dalar putak vermiş meyvası dalda
Yedirdi çok tatlı gölgede yatmak
Sevenin gölgesi çok şirin oluyor
Yatana sorsana bu nasıl dünüya
Aklımda kalmıştır demek sevdadır
Gölgesi karşımda yatsam doyamam
O sensin geleceyim isterim yatmak
İstersen kov zoruma gitmez benim
O evde anılar evde gülmem kalmışyır
Geliyorum merak etme haftaya görecem
Kayıt Tarihi : 15.1.2009 01:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
eskilerden bahsediyorum çok ta ayrılmışız ama çok kahrımı çekmiş hakını helel eder bilemem ben halalık isteycem vermesede kalsın benimde onda var elbet NK? ? ? ?
![Navruz Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/15/golgende-yatim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)