Ben senin bakma ihtimalinin çok zayıf olduğu
Bir pencere altından seyrediyorum odanı
Pencerendeki perden kalın ve odanı kapatacak kadar da büyük
Odanda yanan 60 wattlık ampulün ışığının
Bedenine çarpmasıyla perdede oluşan gölgenden
Tanımaya çalışıyorum
Seni üzerindeki elbiseleri olmasa bile
Kıvır kıvır saçlarını seçebiliyorum
Sonra saat geçiyor ışıklar sönüyor
Sokak lambalarına mahkum sevdamı
Karanlıklar içindeki pencerenden seyretmeye dalıyorum
Adını telafuz ediyorum rutin bekçi düdüklerinde
Bir de fazla ısınınca sokak lambası söndüğünde
Sen benim bu yanımı bilmezsin
Ben seni gölgelere mahkum bir dünyadan sevdim
Bütün herkes ışıklı reklam tabela aşkları yaşarken
Ben gölgede bıraktığın
Hüzünlerinle dertlerinle acılarınla sevdim
Ama sen o pencereden daha hiç bakmadın
60 wattlık bir ampul ışığının
Bedenine çarpmasıyla perdende oluşan
Gölgenin farkına bile varmadın
Oysa ben seni o gölgende yaşadıklarınla sevdim
Sen bunu asla bilemedin
Kayıt Tarihi : 27.2.2005 20:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunahan Ermihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/27/golgende-sevdim-aski.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!