Gölgen özlenir oldu Şiiri - Memur Zeki

Bu sabah keyfimi kimse kaçırmasın dedim
Onun için pencereden yavaş yavaş gelişini izledim
Şu an sokağın dibi görünüyor, içi bomboş
Çünkü sen yoksun...
Camlarda birgün öncesinden sesimin izleri takılı kalmış
Bunun dışındaki bütün sesler ve renkler senden yoksun
Gölgen bile yok...
Yine geciktin bak
Saatler geçtikçe geliş vaktini
İçimde zincirleme kazalar olur
Sen gelince trafik son hızla artar yürek kavşağında
Yokluk anlarında kavgalıyım bu saatlerle.
Geldiğinde başlıyor herkesle dostluğum.
Işığın bittiği yer işte... işte tam şurası
İnan ki yüreğim cehennemin dibidir
Geldiğini gördüğüm an bir meltem eser
Gözlerinin ışığı çaktımı bir kez gözlerimde
Cehennemler bile cennet gibidir.
Yanıyorsa yüreğimde bir ateş,
Yine seninle büyür.
Aynaların parlaklığı sendenmiş meğer.
Sönse bile evrendeki tüm yıldızlar
Ortalığı aydınlatan oymuş işte
O yüce değer.
Gecikmiş düşlerimi
çılgınlıklarımla harmanlayan güzel
Bıktım seni bu satırların arasında saklamaktan
Kıyamet kopacaksa eğer
bırak kopsun.
Kıyametin sebebi biz olalım...
Kaderimiz silsin yeryüzünden bütün günahları
Ve yaşanmamış sayalım
Bıçak uçlarındaki o 'Ah' ları
İçimdeki çocuğa bir bak
Bir bak nasıl can çekişmekte
Bütün çabam o dur ki O'da yaşasın
Eğer yaşarsa
- ki yaşayacak-
Eğer yaşarsa onun da bir kaderi olacak
Bizimle birlikte O'da yıldızları sayacak
Ne kötü bir yazgıymış bu
Yanındayken bile sensiz yaşamak mıdır bana hediye?
O halde göremeyince gölgeni, artan bu sancılar niye?
Sesini duyamayınca sevgimin şiddetini anliyorum.
Kıblemi bulduğumda felce uğrayan dilimi kesmek istiyorum
Ömrümü yenileyen ellerini, yüzünü, gözlerini
Öpmek... Öpmek... Öpmek istiyorum