GÖLGEN İLE
Hayat dedikleri şey; vadesi meçhul zaman
İniş, çıkış düzlerde, yürümek ha yürümek...
Abesle iştigaldir, bir dost gölge araman,
Kaderin; ömür boyu, sürümek ha sürümek.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Aklın varsa uysal ol, didişme gölgen ile
Kolay mı neşeye gam, bürümek ha bürünmek.
Esasında kişiye her zaman dost olan ilk önce kendi gölgesidir... 'Nasılsa ne yapsam, terk etmez., ya peşimden gelir ya önümden yürür' düşüncesi ile didişecek hiç bir şey bulamazlarsa gölgeleri ile didişenlere girmil olsun bu şiir...
Kaleminize sağlık...
'Gölgeler ve suretler' elbet toprağa düşer
Bu yolculuğun gereği yürümek ha yürümek
Abdurrahim Zararsız
Kalemin daim olsun şair dost.
yüreğimize sağlık tek anlamla süperdi okumasıda güzeldi saygılarımla
MÜTHİŞ BİR ŞİİR KEYİFLE OKUDUM BAZEN BENİM GİBİ GÖLGESİ İLE DİDİŞMEKTEN KENDİNİ ALIKOYAMAYANLARA GÜZEL BİR NASİHAT TEŞEKKÜRLER...BENCE TAM PUAN
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta