GÖLGEN İLE
Hayat dedikleri şey; vadesi meçhul zaman
İniş, çıkış düzlerde, yürümek ha yürümek...
Abesle iştigaldir, bir dost gölge araman,
Kaderin; ömür boyu, sürümek ha sürümek.
Yerden kalkan iner hep, gökyüzünde kalamaz
Denizler kusar... Sebep; sonsuza dek saramaz
Rabbinden ruha talep, gelince can kalamaz
Ölümün tabiyatı, kürümek ha kürümek.
Ey gönül, tövbe eyle, cam kalbe nedir bu darp?
Mızıklanma sabreyle, gölgen ile olmaz harp
Aş kendini, kendinle! Yılgına tüm yollar sarp
Sevgi fidesi ister, büyümek ha büyümek.
Görmezmisin odun da, yeşertilen yaprağı
Bilirsin Yürek Yağmur, toprak alır toprağı
Altı günde yazdırmış, kaleme her yaprağı,
Ruh dan gayrıya düşen, çürümek ha çürümek
Aklın varsa uysal ol, didişme el alemle
Kolay mı öze toprak, bürümek ha bürünmek?
Adanasız, 10.11.15 -12.34 Y.Yağmur
................
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 10.11.2015 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Görmezmisin odun da, yeşertilen yaprağı Bilirsin Yürek Yağmur, toprak alır toprağı Altı günde yazdırmış, kaleme her yaprağı, Ruh dan gayrıya düşen, çürümek ha çürümek Aklın varsa uysal ol, didişme gölgen ile Kolay mı neşeye gam, bürümek ha bürünmek. Adanasız, 10.11.15 -12.34 Y.Yağmur ................
Kolay mı neşeye gam, bürümek ha bürünmek.
Kaleminize sağlık...
Bu yolculuğun gereği yürümek ha yürümek
Abdurrahim Zararsız
Kalemin daim olsun şair dost.
TÜM YORUMLAR (5)