Tükenmişliğin acı iç çekişleri var yüreğimde
Yokluğunun acısı içime akıyor damla, damla
Yazmayacağım deyip kalemi elimden bıraksam da
Gölgen düşüyor sen diye başlıyorum satırlara
Teninin kokusuna olan hasretim burnumu sızlatıyor
Nefes vermeye korkuyorum sensiz bir an bile
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yine bir hasret şiiri..:))
hüzünle yoğrulmuş..
Merak ettim yok mu hala bir umut..:))
Tebrikler şaire..
Öner Kaçıran
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta