Buğulu camlarda bekledim,
bir gün çıkıp geleceksin umuduyla,
içimi yakarken özlemin
gölgen düştü hasret bakışlarıma.
Bir asır geçti sanki
sen gideli,
soluk resimlerinle avundum.
Kanadı kırık
bir serçe gibi sığındım umutlarıma,
sensizliğin zehrini
yudum yudum içerken,
duygularımı yitirdim.
Nefesine hasret yaşadım
uykusuz gecelerde,
sonbahar rüzgarları üşüttü
hüzün yorgunu ruhumu.
Ömrümün
son demlerinde,
anılarla çebelleşirken,
pişmanlıklar ve keşkeler içinde,
peltekleşen dilimde
adını sayıkladım,
köz düşen yüreğimin hasretiyle.
6 Mayıs 2014
Halide KöksalKayıt Tarihi : 11.3.2018 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halide Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/11/golgen-dustu-hasret-bakislarima.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!