Gölgen Bile Şiiri - Baran Coşkun

gölgen ışığın emrindedir
yol boyu eşlik edecek sana
ışık olduğu sürece gölgen hep var olacak
sen olduğun sürece de ışık.
gölgen senin.
dilediğin şekle sokarsın gölgeni istersen
ellerin duvarda bir kuş olacak
ayak uçlarından birleşeceksiniz yolda
bazan yanında yürüyecek
bazan peşin sıra gelecek küçülerek.
bir doksan olacak bazab boyun
bazen de bir cüce...
insan ya sahnede girer binbir şekle yada gölgesinde
sahne dedim de..
bir de rol arkadaşın olur gölgen
senin sahneye yansıyan yüzün.
kimse farkında değildir ikinci bir oyuncunun..
bazan tam bir komadidir dramın ortasında
çok acıklı bir sahnedir duvara yansıyan komedi :)
sen sırtını dönersin..
o kçını gösterir mesela.
gölgen senin deli cesaretindir ha
ansızın atıverir kendini sulara
senin giremediğin yerlere o girer mesela.
gölgenin yüzü yok dostum
bütün sorumluluk sende ha!
bu yüzden doğru yere götür gölgeni bile
önce bir ayak sesi
ilk gölgen girer içeri sonra sen.
öyle bir gelki..
gölgen kalsın sen gittiğinde
öyle bassın ki ayakların yere
ve öyle bir yaşa ki hayatı
kimseye boyun eğmesin gölgen bile! !
BARAN