Gölgen Şiiri - Engincan Özsan

Bugün güneş yine batıyor,
hoş ben daimi gölgende yaşlanmaktayım.
Şahit olmaktayım nefesinin dünyanın küresini buğulandırmasını,
Ve bilhassa o buğunun gözlerimde somutlaşmasını.
Gün doğuyor tebessüm suratına yuvalananlar için.
Ben mi?
Gölgende yas tutmaktayım.
Beni sevemeyişlerine yazmaktayım şiirlerimi,
Bilirim yetim dizeler hesabını soracak sensizliğin,
Seni değil de, sen özneli hisler düğümlenirken nefeslerimde,
Mutluluğu soluyamadan ölmekten korkmaktayım.
İbret olsun diye hisleri olgunlaşmamış olanlara,
Mecnun kisvesinde, leylasız anılmaktan bıkmaktayım.
Ve yıkılmaktayım asırlarca hüküm sürmüş devletler gibi alenen,
Bana layık görmediğin hislerde kaybolmaktayım.