Gölgen Şiiri - Mehmet Gündoğan 2

dalgalı saçlarında unuttum anbean bakışlarımı, bakışlarını

gözlerine bakamadım çekinerek, sahi gözlerin ne renkti?

sesinden ezberleyebildim gözlerinin rengini, kahve miydi?

ve ince beyaz ellerin, tırnaklarında birer kuğu gibi ojelerin

bulutların yumuşaklığında tenin, sahi elini tutabilir miyim?

gözlerin kalbimde ne renkti, sahi seni sevmek ne renkti?

kalbinde bir kelebek mi var? incittin mi? , incitmedin mi?

soruyorum sensizliğe, ben kimim? , sensiz olabilir miyim?

dudaklarında usulca açıyor yüreğim, uçuşuyor kelebeklerin

ben seni asla incitmeyeceğim, incitmeyeceğim söz sevdiceğim

kokun sabahları opium kokusu olmalı, her günümse gölgenli

akşamları tek yıldızlı çiçeğim, mısraların en güzeli, en eşsizi

tek tutunabildiğim, tek düşünebildiğim, tek sevda güneşim

öpüşlerin sıcaklığı, dokunuşların bahtiyar vuslatı olmalısın

seni kokmalıyım, baştan ayağa, hep seni umut etmeliyim.