Gölgemsin Şiiri - Beylem Gezer

Elinde kaleminim beyninde düşüncenim
Bembeyaz sayfalara kendimi yazıyorum
Hızlı yürek atışın coşkulu sevincinim
İstediğim yüreğe adımı kazıyorum

Gözbebeğinim senin kendime bakıyorum
Bazen çok yakınında bazen uzaklardayım
Güneşin ışığıyım dünyaya yansıyorum
Senin garipsediğin meçhul sokaklardayım

Ayakların oluyor kendime koşuyorum
Bir bütünsün benimle ben sendeki bedenim
Bedeninde en küçük hücrende yaşıyorum
Şimdi kendini tanı sen bensin bende senim

Alfabenin özüyüm hayatın amacıyım
Varoluşun gizemi sessizliğin sesiyim
Kuşların uçuşuyum mutluluk aracıyım
Benim adım özgürlük sonsuzluk çizgisiyim

Görebilirsin beni fakat dokunamazsın
Belki okursun beni fakat anlatamazsın
Elini uzatırsın bana ulaşamazsın
Beni unutma sakın bensiz yaşayamazsın

Tüm ışıklar sönmüşse bir daha yakamazsın
Şu anı yaşıyorsan maziye bakamazsın
Kâfi gelmezsem sana başka şeyler arama
Benim gölgemden başka hiçbir şey bulamazsın

Bilinen bilinmeyen herşeyin başındayım
Takip et kopma benden çünkü benim gölgemsin
Ne gencim ne yaşlıyım ben sonsuz yaşındayım
Adın gölge olsa da sonuçta bir bölgemsin