Her gittiğim yere ben gölgemi taşıyorum,
Bu can bedende değil, sanma ki yaşıyorum.
Ay ışığı sarılmış bulutları öperken,
Bir ben gece ben yalnız, ben özlem taşıyorum.
Gönlümün kıvrımları binlece girdap saklar,
Zaman bir ana muhtaç, tütsülendi sokaklar,
Geceler ah çekmede, yanıyor kor dudaklar,
Avunup kaldığıma ben hala şaşıyorum.
Bu can bedende değil sanma ki yaşıyorum,
Bir ben gece ben yalnız, ben özlem taşıyorum.
Bir mecnun misali ben çölde dolaşıyorum.
Kayıt Tarihi : 23.9.2006 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!