Gölgemi takip eden Şiiri - Gencay Coşkun

Gölgemi takip eden
Sinsi bir düşman sandım
Seni ben oysa yalnızlık
Sen ve karanlık
Ucu en açık en havadar hapishaneydiniz
Ben sizi sonsuzluk diye bellemiştim
Kim nereden uydurduysa
Aklıma hangi zibidi soktuysa
Pataklamak lazımdı
Keşke çözümü olsa

Özgürlük bulutlara bakmak diye
Yutturulan pasaklı dünya
Bildiğim en güzel hapishaneydi
Gökyüzüne bakarken özgür sanırdım
Kendimi ne yazık ki
Camdan bir kürede balık misali
Ne farkın vardı ki
Sen akvaryuma yem atarken
Bize yemde atanda olmazdı

Özgür değildik ulan burada
Anlamamak ta neyin nesi
Kazık çakacaktık sanki
Birbirimize düşman
Asırlar boyu
Bu kürede mahpustuk
Saniyenin gözü gibi
Ağırlığı gecenin gündüzden
Ayrılması gibiydi
İşin en doğrusu
İndikte bu çukura
Çıkartılmayı beklerdik

Gölgemi takip eden
Sirke gibide kendimdim.