Doludizgin atlara bindirdiler zamanı
Dalarken aynı vakti bekleyen bakışlarda
Parlak renkler kayboldu onu perdeler çaldı
Son perdede karardı kararsız ışıklar da
Hisler veda treni atların nabzındaydı
Beden ruha elbise öylece askıdaydı
Para(m) (y) etmez zamanım yalan/sevenler gitti
Altına oturduğum ağaç gölgemi çaldı
Yazıyla yalnızlığım kesilen faturaydı
Gölgesiz gezgin oldum yürüyüp istikbale
Kendimi çıkardığım kendimden yalnız kaldı
Sükut şikayet değil söylemeyen gönüle
Gece gecede kaldı bulamadı sabahı
24.08.2001, 17.48
İsmail Cemil TopçuKayıt Tarihi : 4.8.2006 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!