Bir sabah, aynaya baktın dalgın,
Saçında bir tel, geceden kalma bir düşünce.
Tanıdık geldi kendine bakışların…
O bakan ben değildim.
Bir kafede oturuyordun tek başına,
İki fincanlık masa, bir sandalye boş.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta